Sağ ve Sol Kolon Arası Mutasyonel Farklar İncelendi

KRAS, NRAS, BRAF ve PIK3CA'daki moleküler değişiklikler ileri evredeki kolorektal kanserde bir çok çalışmada incelenmiş ve günümüzde iyi bir şekilde tanımlanmıştır. Diğer mutasyonların ise bu kanser tipindeki görülme sıklığı daha az bilinir. Kanada’daki bir onkoloji merkezinde yapılan yeni bir çalışmada ileri evre kolorektal kanserin moleküler profillemesinin sonuçları bildirildi.

Çalışmaya dahil edilen ileri evre kolorektal kanser hastaları kurum çapında moleküler profilleme programına alındı. Profilleme, bir Klinik Laboratuvar Geliştirme ve Değişiklikler kurumu tarafından sertifikalandırılmış, özelleştirilmiş bir MassArray paneli (23 gen, 279 mutasyon) veya Illumina MiSeq TruSeq Kanser Paneli (48 gen, 212 amplikon, ≥ 500x kapsama alanı) kullanılarak formaline sabitlenmiş parafin gömülü arşiv dokuları üzerinde gerçekleştirildi. PTEN ise, immünhistokimyasal yöntemle belirlendi.

Sağ Kolonda Daha Fazla Mutasyon Görüldü

Mart 2012 - Nisan 2014 tarihleri ​​arasında 245 hasta çalışmaya kayıt edildi. MassArray platformunu kullanan hastaların % 54'ünde (97/178) ve MiSeq platformunu kullanan hastaların % 91'inde (61/67) en az bir mutasyon saptandı (P <.01). Tüm hastalar değerlendirildiği zaman KRAS G12 / 13 mutasyonu % 39 oranında, G12 / 13 olmayan KRAS, BRAF veya NRAS mutasyonları ise sırasıyla% 9,% 6 ve% 4 oranında saptandı. Diğer yaygın mutasyonlar TP53 (% 68.7), APC (% 41.8) ve PIK3CA (% 13.5) idi. PIK3CA mutasyonu bulunan hastaların% 75'inde KRAS, NRAS veya BRAF ile birlikte mutasyon saptandı. PTEN immünhistokimya durumu bilinen 106 hastanın % 16'sı negatifti. Sağ kolon kanserinde sol kolona göre bulunan ortalama mutasyon sayısı daha yüksekti (P ​​<.01). 14 BRAF mutasyonunun 13'ü sağ kolon kanserinde tespit edildi.

Bu çalışmada elde edilen verilerle de onaylanmış olduğu üzere ileri evre kolorektal kanserde mutasyonlar sık ​​görülür. Sağ kolon kanserlerinde sol kolon veya rektum kanserlerinden daha fazla genetik sapma görülür. Bu sapmaların sağ kolon, sol kolon veya rektal kanserlerde anti-epidermal büyüme faktörü reseptör terapisine farklı sonuçlar verebileceği düşünülmektedir.