Serum Kitinaz-3 Benzeri 1 Proteini, ANCA İle İlişkili Vaskülitte Hastalık Aktivitesini Değerlendirmek İçin Yararlı Bir Biyobelirteç Olabilir Mi?

Anti-nötrofil sitoplazmik otoantikor (ANCA) ile ilişkili vaskülit (AAV), ağırlıklı olarak küçük damarların nekrotizan inflamasyonu ile karakterize nadir bir hastalık olarak tanımlanmaktadır. Bilim insanları miyeloperoksidaz (MPO-ANCA) veya proteinaz 3'e (PR3-ANCA) karşı ANCA'ların, tüm AAV hastalarında saptanmasa bile, AAV'nin serolojik bir ayırıcı işareti olduğunu belirtmişlerdir. AAV, klinik, laboratuvar ve patolojik özelliklere dayalı olarak polianjit (GPA), mikroskobik polianjit (MPA) ve eozinofilik GPA (EGPA) ile granülomatoz olmak üzere üç hastalık kategorisine ayrılmaktadır. Son yıllarda, AAV'nin klinik sonucu, hastalığın anlaşılmasındaki ilerlemeler ve yeni terapötik yaklaşımların ortaya çıkması nedeniyle önemli ölçüde iyileşmiştir. Bununla birlikte uzmanlar, hastalık aktivitesinin sadece terapötik rejim seçimini etkilemekle kalmayıp, aynı zamanda takip sırasında relaps veya tedaviye refrakterliği de öngördüğünden, AAV aktivitesinin doğru bir şekilde belirlenmesinin önemli olduğunu ifade etmişlerdir.

Halihazırda, Birmingham vaskülit aktivite skoru (BVAS), doktor genel değerlendirmesi, hastalık kapsamı indeksi ve beş faktör skoru (FFS) gibi AAV'nin hastalık aktivitesini değerlendirmek için birkaç yöntem önerilmiştir. BVAS, AAV hastalığı aktivitesini belirlemek için en yaygın kullanılan indeks olmasına rağmen, gözlemci değişkenliğinin varlığı ve BVAS değerlendirmesinin karmaşıklığı, klinik pratikte uygulamayı zorlaştırmakla birlikte AAV'nin hastalık aktivitesini değerlendirmek, bir biyobelirteç için karşılanmamış bir ihtiyaç sürekli olarak artmıştır.

Yapılan bu çalışmanın amacı, serum kitinaz-3 benzeri 1 proteininin (YKL-40), anti-nötrofil sitoplazmik antikor ile ilişkili vaskülitte hastalık aktivitesi ile ilişkili olup olmadığını araştırmak olarak açıklanmıştır. Çalışmada, YKL-40 düzeylerini tahmin etmek için ileriye dönük gözlemsel kohorta kayıtlı olan AAV hastalarından alınan serum örneklerinde ELISA gerçekleştirilmiştir. Birmingham vaskülit aktivite skoru (versiyon 3), beş faktör skoru ve kısa form-36 (SF-36) ile klinik ve laboratuvar verileri toplanmakla birlikte YKL-40'ın böbrek ekspresyonu, ANCA ile ilişkili glomerülonefrit hastalarından (AAGN) renal biyopsi dokuları kullanılarak immünohistokimyasal boyama ile değerlendirilmiştir. Araştırmacılar, şiddetli AAV ve FFS’nin, BVAS ≥ 12 ve FFS ≥ 2 olarak tanımlandığını ve laboratuvar değişkenlerinin, BVAS, FFS ve SF-36 skoru arasındaki korelasyonlar doğrusal regresyon analizi kullanılarak değerlendirildiğini belirtmişlerdir.

YKL-40'ın güçlü sitoplazmik boyanması

Çalışmada şiddetli AAV ve yüksek FFS için serum YKL-40'ın optimal kesimi, alıcı operatör karakteristik eğri analizi kullanılarak hesaplanmıştır. Ayrıca dahil edilen 60 hastadan 32, 17 ve 11'inin mikroskobik polianjit, polianjitli granülomatoz ve polianjitli eozinofilik granülomatoz olarak sınıflandırıldığı bildirilmiştir. Araştırmacılar ortalama BVAS ve FFS 7.0 ve 1.0 iken, ortalama SF 36 fiziksel ve zihinsel bileşen skorlarının 50.5 ve 58.3 olduğunu belirtmişlerdir. Serum YKL-40 düzeyi şiddetli AAV'si ve yüksek FFS'si olan hastalarda olmayanlara göre daha yüksek olmakla birlikte çok değişkenli doğrusal regresyon analizi, serum YKL-40'ın, BVAS, FFS ve SF-36 skorları ile bağımsız olarak ilişkili olduğunu ortaya çıkarmıştır. AAGN hastalarından elde edilen böbrek dokularında, inflamatuvar lezyonlarda bulunan hücrelerde YKL-40'ın güçlü sitoplazmik boyanması bulunmuştur. Ek olarak, AAV hastalarında sistemik lupus eritematozus, romatoid artrit, osteoartrit ve sağlıklı kontrol olanlara kıyasla daha yüksek serum YKL-40 seviyeleri olduğu gözlemlenmiştir. Çalışmada serum YKL-40> 221.3 ng / mL ve > 227.1 ng / mL olanlarda şiddetli AAV ve yüksek FFS'si olan hastaların oranının olmayanlara göre anlamlı olarak daha yüksek olduğu bildirilmiştir. Seri YKL-40 testi olan 12 hastada, 11 hasta, hastalık aktivitesinde bir düşüşün ardından serum YKL-40 seviyelerinde bir azalma sergilemiştir. Araştırmacılar sonuç olarak bulgularının, serum YKL-40'ın AAV hastalığı aktivitesini değerlendirmek için klinik olarak yararlı bir biyobelirteç olabileceğini düşündürdüğünü belirtmişlerdir.