Üçlü Negatif Meme Kanserinde Nöral Fonksiyonların Farklı Rolleri

Yapılan çalışmalar üçlü negatif meme kanserinin (TNBC), diğer alt tiplere kıyasla daha agresif ve metastaz yapması daha kolay olduğu için meme kanserinin en kötü huylu alt tipi olduğunu göstermiştir. Hastalık, tüm meme kanseri vakalarının yaklaşık %15 ila %20'sini oluşturmaktadır. Afrika kökenli Amerikalılar ve 30-40 yaşlarındaki genç kadınların, ABD'deki diğer ırk ve yaş gruplarına kıyasla orantısız olarak yüksek TNBC oluşum oranlarına sahip oldukları bilinmektedir. TNBC adını, östrojen reseptörü (ER), progesteron reseptörü (PR) ve insan epidermal büyüme faktörü reseptörü 2'nin (HER2) gen ekspresyonlarının karakteristik baskılamasından alırken, diğer meme kanserleri genellikle bu reseptörlerden en az birine aşırı eksprese edilmiştir. Araştırmacılar dolayısıyla, bu reseptörlerden herhangi birini hedef alan ilaçların TNBC hastaları için yararlı olmadığını belirtmişlerdir. Kemoterapi, hastalığın tedavisine yönelik baskın yaklaşımı temsil etmekle birlikte yayınlanan veriler, ER, PR ve HER2 tarafından ifade eksikliğinin ille de bu hastalığın ölümcül doğasının nedeni olmayabileceğini göstermektedir. TNBC biyolojisi ve tedavisine yönelik çalışmalar için önemli çabalar harcanmış olsa da, hastalığın benzersiz biyolojisi hakkındaki genel anlayış sınırlı kalmıştır. Kanserde anjiyogenez ve lenfogenez gibi, "neo-nörogenez terimi kanser araştırmacıları tarafından sinir sisteminin kanserde oynadığı fonksiyonel rolleri incelemek için icat edilmiştir. Nöral süreçlerin kanserdeki fonksiyonel katılımı birçok yazar tarafından incelenmiştir, örneğin perinöral invazyon çoklu kanser tiplerinde gözlenmiş, sinirleri çevreleyen kanser hücreleri apoptoza daha dirençli olma eğilimindedir ve denervasyonun kanser ilerlemesini yavaşlatmada etkili olduğu bulunmuştur. Ayrıca araştırmacılar, kanser hücrelerine doğru büyüyen nöritler ve sinirleri istila eden kanser hücreleri dahil olmak üzere kanser hücrelerinin ve sinirler arasında karşılıklı görüşmelerin gözlenmiş olduğunu belirtmişlerdir. Prostat kanserinin başlangıcında sempatik sinirlerin işlev gördüğü gösterilmiş olmakla birlikte, parasempatik sinirler hem ksenograft hem de transgenik prostat kanseri fare modellerinde kanser metastazına katılmaktadır. Bununla birlikte, nöral sistemlerin, özellikle meme kanserinde, kanser oluşumu ve gelişiminde ayrıntılı işlevsel rolleri belirsizliğini korumaktadır.

Hücre-mikroçevre etkileşimleri

Sinir sistemi, insan vücudundaki en gelişmiş sistemlerden biridir ve afferent ve efferent sinirlere bölünmüştür. Yapılan bu çalışmada araştırmacılar TCGA veri tabanından TNBC ve TNBC olmayan (NTNBC) doku örneklerinin transkriptomik verilerinin karşılaştırmalı hesaplamalı bir analizini gerçekleştirdiklerini ve nöral fonksiyonlarda yer alan genlere odaklandıklarını bildirmişlerdir. Yapılan çalışmada her iki alt tipin de nöral fonksiyonları içerirken, TNBC’nin, NTNBC'den önemli ölçüde daha fazla yukarı regüle edilmiş nöral genlere sahip olmakla birlikte, bunun da TNBC'nin NTNBC'den daha karmaşık olduğunu göstermek olduğu bildirilmiştir. Ayrıca çalışmada hücre-mikro çevre etkileşimleri ve hücre içi hasar işleme ile ilgili nöral olmayan fonksiyonların, hem TNBC hem de NTNBC'de nöral genlerin temel indükleyicileri olmasına karşın indükleyici-cevaplayıcı ilişkilerin iki kanser alt tipinde de farklı olduğu gözlemlenmiştir. Araştırmacılar nöral krest oluşumu gibi temel nöral fonksiyonların TNBC'de adaptif bağışıklığı artırdığı tahmin edilirken, glia gelişiminin diğer birkaç nöral fonksiyonla birlikte NTNBC'de hem doğuştan hem de adaptif bağışıklığı indüklediğini belirtmişlerdir. Çalışmanın bu sonuçları, özellikle sinir işlevlerinin oynadığı roller açısından, iki kanser alt türü arasındaki biyolojideki temel farklılıkları ortaya koymaktadır. Araştırmacılar bulgularının, TNBC'nin NTNBC'ye karşı farklı biyolojisinin daha fazla araştırılması için yeni kapılar açabileceğini belirtmişlerdir.