Ürotelyal Karsinom Yerleşimine Göre Mutasyonel Farklılıklar

Şimdiye kadar yapılmış olan çalışmalarda üst traktusun ürotelyal kanserlerinin çok az bir kısmı yeni nesil sekanslama yöntemleriyle incelenmiştir. Bu sebeple ABD’de yapılan yeni bir çalışmada üst traktusun ve mesanenin ürotelyal karsinomları arasındaki genomik farklılıkları araştırmak hedeflendi.

Araştırma ekibi bu amaçla ileriye dönük olarak yeni nesil sekanslama yöntemlerini kullanarak tümörleri test etti ve germline DNA ile eşleştirdi. Kohort 195 üst traktus hastasını ve 454 mesane hastasını içeriyordu. Üst traktus kanserli 29 hastada sonraki mesane kanseri öyküsü için her iki tümör de klonal ilişkilerini değerlendirmek üzere analiz edildi.

Klonal İlişki Tanımlandı

Daha yüksek üst traktus klinik durumuna ilerledikçe, RTK / RAS yolunda az değişiklik olurken, TP53 / MDM2'de daha fazla değişiklik olduğu görüldü. Mesaneye kıyasla üst traktusta, TP53, RB1 ve ERBB2 daha az sıklıkla değişmişti (sırasıyla %26'ya karşılık %46; %3'e karşılık %20, %8'e karşılık %19 Q <0,001). FGFR3 ve HRAS ise daha sık değişmişti (sırasıyla %40’a karşı %26; %12'ye karşılık %4, Q <0.001). Tümör mutasyonel yükünün, MSIsensor skorunun ve mutasyonal imzanın bütünleşik analizi temelinde, üst traktus tümörlerinin %7.2'si, MSI-yüksek / MMR-eksik (MSI-H / dMMR) olarak sınıflandırılmıştır. Üst traktus sonrası mesane rekürrensi riski FGFR3, KDM6A, CCND1 ve TP53'teki mutasyonlarla anlamlı şekilde ilişkiliydi. Aynı hastanın mesanesine karşılık gelen üst traktus tümörleriyle karşılaştırılması, klonal ilişkilerini desteklemektedir.

Üst traktus ve mesane ürotelyal karsinomları, ortak genomik değişikliklerin prevalansında önemli farklılıklar göstermektedir. Her iki tümör öyküsü olan bireylerde, mesane ve üst traktus her zaman klonal olarak ilişkiliydi. Üst traktusun genomik karakterizasyonunun mesane rekürrensi riski hakkında bilgi sağlayacağı ve Lynch sendromu ile ilişkili tümörleri tanımlayabileceği belirtildi.