Uygunsuz Antibiyotik Reçete Etme Hasta Yaşına ve Irka Göre Değişiyor

Son yıllarda tüm dünyada gereksiz ve uygunsuz antibiyotik kullanımı giderek artıyor ve ilaçlara karşı gelişen direnç nedeniyle gelecekte önemli sağlık sorunları yaşanmasından endişe ediliyor. Reçeteyi yazmayı etkileyen faktörleri anlamak antibiyotiklerin kötüye kullanımını nasıl azaltacağını belirlemek için kritik önem taşıyor.

Yapılan yeni bir çalışmada, Kuzey Karolina, Charlotte merkezli Carolinas HealthCare System'deki, 898 sağlayıcı ve 246 poliklinik uygulamasıyla, 281.315 erişkin ve pediatrik hastanın reçete modellerini gözden geçirdiler. Bu hastalar, viral üst solunum yolu enfeksiyonu, bronşit, sinüzit ve süpüratif olmayan orta kulak iltihabı olmak üzere rutin olarak antibiyotik kullanımı gerektirmeyen dört ortak durum için 1 Ocak 2014 ile 31 Mayıs 2016 tarihleri arasında tedavi altına alındı. Çalışma verileri, hasta, sağlayıcı ve uygulama faktörlerini analiz etmek için elektronik sağlık kayıtlarından sağlandı. Hasta faktörleri arasında ziyaret endeksi, yaş, ırk, cinsiyet, hastanın sağlığı ve hastanın ortalama ziyaret sayısı vardı. Sağlayıcıların reçete yazma kalıpları, yaşı ve sağlayıcı türüne göre gözden geçirildi. Uygulayıcı özellikleri, uygulama türü, kırsal ve şehir olmak üzere uygulama yeri ve ziyaret yılını içermekteydi.

Antibiyotik Reçete Etme Eğilimlerini Şartlar Etkiliyor

Araştırmacılar, bir antibiyotiğin potansiyel olarak uygun olmayan şekilde reçete edildiği en yaygın endikasyonun akut bronşit olduğunu gördüler. Poliklinik başvurusunda bir antibiyotik reçete edilme riski, 40-64 yaşlarındaki yetişkin hastalar için daha yüksekti ve reçete edilme oranları, 64 yaşından büyük yetişkinlerde azaldı. Beyaz erişkin ve pediyatrik hastaların yanı sıra özel sigortalı yetişkin hastaların bu viral hastalıklar için uygun olmayan antibiyotik tedavisi görme olasılığı daha yüksekti. Hasta ve uygulama faktörlerine göre düzeltildikten sonra, yetişkin hastalar için hekim sağlayıcılara kıyasla bir antibiyotik reçete etme olasılığı yüzde 15 oranında daha yüksekti. Sağlayıcı yaşı, bu hastalıklar için daha yüksek oranda antibiyotik reçete etme ile anlamlı derecede ilişkiliydi, bu risk 61 yaşına kadar arttı. Aile hekimliği uygulamaları en yüksek reçete yazma oranına sahipken, pediatrik uygulamalar en düşük orandaydı. Pediatrik uygulamalarda, acil bakım uygulamalarına kıyasla bir antibiyotik reçete etme olasılığı yüzde 16 daha azdı. Metropolit alanda görülen yetişkinler için antibiyotik alma riski, kırsal alanlarda görülenlerden % 36 daha fazlaydı.

Araştırmacılar, bulguların bir sonucu olarak, uygun reçete uygulamasını iyileştirmede ve antibiyotik direncini azaltmada daha etkili olabilecek bakımların, sağlayıcı türlerinin ve hasta özelliklerine yönelik müdahaleleri önerdiğini belirttiler.