Uyku Apnesinde Tedavinin Etkisi Değişkenlik Gösteriyor

Yatar olmayan pozisyon ile karşılaştırıldığında yatar pozisyonda en az iki kat daha büyük bir apne-hipopne indeksi olarak tanımlanan POSA (pozisyonel uyku apnesi), OSA'dan (uyku apnesi) etkilenen tüm bireylerin yaklaşık yarısında görülür. Ancak, POSA’nın bu özelliğinin altında yatan mekanizmalar hakkında çok az şey bilinmektedir.

ABD’li araştırmacıların yapmış olduğu yeni bir çalışmaya göre, anteroposterior velum ve dille ilişkili hava yolu tıkanıklığını gidermek için yapılan tedavilerin pozisyonel obstrüktif uyku apnesi (POSA) olan hastalarda, pozisyonel olmayan obstrüktif OSA'lılara göre daha etkili olabileceği gösterilmiştir.

Ekip, ilaçla indüklenen uyku endoskopisi (DISE) yapılan OSA'lı 65 yetişkin ile çalıştı. Bu hastaların 39’u POSA ve 26’sı pozisyonel olmayan OSA (N-POSA) tanısına sahipti. Ortalama yaş 52 ve ortalama VKİ 27.2 idi; %14'ünün VKİ'si 30'dan fazlaydı. Hastaların yaklaşık %85'i erkekti. DISE bulguları, VOTE (velum, orofarengeal lateral duvarlar, dil, epiglotis) sınıflandırması kullanılarak yatar ve lateral vücut pozisyonları için ayrı ayrı skorlandı.

POSA’da Tedaviler Daha Etkili

Çalışmada elde edilen bulgulara göre sırtüstü pozisyon, tüm kohortta ve ayrıca POSA ve N-POSA alt gruplarında anteroposterior velum- (OR, 7.28), dil- (OR, 29.4) ve epiglottis ile ilişkili (OR, 11.0) tıkanma oranları ile ilişkiliydi. Yatar pozisyon aynı zamanda sadece N-POSA grubundaki lateral vücut pozisyonu (OR, 0.22) ile karşılaştırıldığında düşük orofaringeal lateral duvar ilişkili obstrüksiyon oranları ile ilişkiliydi.

Bu sonuçlara göre OSA için çoğu cerrahi seçenek yumuşak damak ve dili kapsadığı ve damağın yanlarını kapsamadığı için, bu tedavi yan yattıklarında sıkıntı yaşamayan POSA’lılarda oldukça etkili olabilirken, N-POSA’lılarda benzer rahatlama etkisi göstermeyebilir.

Bu çalışma ile elde edilen sonuçlar, POSA'lılarda, pozisyon değişikliklerinde daha fazla farklılaşabilecek spesifik solunum yolu anatomisi özelliklerinin olduğunu vurgulamaktadır. Bu yüzden dil ve yumuşak damağı içeren tedaviler bu hasta grubunda daha etkili olabilir.