
Prediktif-kodlama teorileri, algının ve eylemin önceki deneyimlerden türetilen intrinsik modellere dayandığını varsayar. Bu tür intrinsik modeller, zaman içinde depolanacak tahmin yeteneği ve konsolidasyon gerektirir. Uykunun, bellek konsolidasyonunu desteklediği bilinmektedir. Bununla birlikte, uykunun, geçmiş deneyimlerin gelecekteki olayların tahminlerine dönüştürülmesini özellikle destekleyip desteklemediği açık değildir.
Sürekli değişim halinde olan dünyada, çevremizle verimli bir şekilde etkileşime girmek için intrinsik modeller gereklidir. Yeterli intrinsik modeller çevrenin tahmin edildiği gibi yeniden ortaya çıkmasıyla davranışları normale döndürürken, beklenmedik olayların tespit edilmesini kolaylaştırmalıdır. Beynimizin prediktif kodlama prensiplerini uyguladığı konusunda yeterli kanıt vardır. Bununla birlikte, önceden kodlanmış bilgilerden tahminlerin nasıl oluşturulduğu ve uzun süreler boyunca nasıl sürdürüldüğü büyük ölçüde belirsizdir.
Uyku Tahmin Yeteneğimizi Güçlendiriyor
Alman araştırmacılar, uykunun, yaklaşan uyaranı tahmin etmek için kullanılan intrinsik bir görev modelinin hem konsolidasyonunda hem de soyutlanmasında görev aldığını düşündüler. Bu yüzden her iki cinsiyetten insan deneklerini deterministik görsel sekanslar üzerinde eğittiler ve uyku veya uyanıklık retansiyon aralıklarından sonra değişen uyaranlarla test ettiler. Prediktif kodlama yaklaşımını benimsediklerinde, değişken uyaranlarına karşı azalan hata oranları ile ifade edilen, uykudan sonra tahmin gücünün arttığını gördüler. Öte yandan standart uyaranlar söz konusu olduğunda hata oranı daha az bulundu. Uyku aynı şekilde, eğitim sırasında soyut bir dizi modelin oluşumunu artırmaktaydı. Dahası; uyku, modele gelişmiş metabilişsel erişim yansıtıldığında dizi bilgisi için güveni artırdı.
Araştırmacılar, insan deneklerinin, tahmin edilebilir görsel olayların bir dizisini öğrendikten sonra uyuduklarında, eşdeğer bir süre uyanık kalanlara kıyasla, yaklaşan olaylar hakkında daha iyi tahminler yaptığını bulduklarını belirttiler. Araştırmacılar, elde ettikleri bulguların, uykunun farklı bağlamlarda yaklaşan olayları tahmin etmek için kullanılabilecek intrinsik modellerin oluşumunu desteklediğini gösterdiğini belirttiler.
Nicolas D. Lutz, Ines Wolf, Stefanie Hübner, Jan Born and Karsten Rauss. Sleep strengthens predictive sequence coding, J Neurosci. 2018 Oct 17;38(42):8989-9000.
+ Tüm Referansları Göster