
Multipl Skleroz genç erişkinlerde görülen, genellikle alevlenme ve düzelmelerle seyreden, santral sinir sistemi (beyin ve omurilik) beyaz cevherini çoklu lokalizasyonda etkileyen bulgularla karakterize, olasılıkla bağışıklık sistemini etkileyerek beyin ve omurilik beyaz cevherinde bazen geri dönmez sorunlara yol açan kronik bir hastalıktır. MS gelişiminde çok sayıda faktör suçlanmıştır. Genetik ve çevresel faktörler arasındaki etkileşimin MS patogenezinde önemli olduğu bilinmektedir. İnsan Endojen Retrovirüsleri (HERV'ler) MS ile ilişkili olan insan genomunun endojen viral elemanlarıdır.
HERV’ler ve MS arasındaki ilişkiyi daha net bir şekilde anlamak için sistematik bir gözden geçirme ve meta-analiz yapıldı. Bu analizle MS hastalarında HERV ailelerinin ekspresyonu hakkında niteliksel ve niceliksel kanıtları değerlendirmek amaçlandı. Bu amaçla Medline, Embase ve Cochrane Kütüphanesi, HERV'lerin MS ile ilişkisi üzerine yayınlanmış çalışmalar için tarandı. HERV-W için 25, HERV-H için 13, HERV-K için 9, HRES-1 için 5 ve HER-15 aileye ait 43 rapor çıkarıldı. Bu tarama ile elde edilen veriler ışığında meta-analiz, HERV-W ailesinde yapıldı. İlişki için Odds Oranı (OR) ve% 95 güven aralığı (CI) hesaplandı. Analiz, tüm HERV ailelerinin ve MS'in ekspresyonu arasında bir ilişki olduğunu gösterdi. HERV-W grubunda, meta-analiz için yeterli veri mevcuttu. Yapılan meta-analizden elde edilen sonuçlara göre periferik kan mononükleer hücrelerdeki MSRV / HERV-W (MS ile ilişkili retrovirüs) zarf mRNA'sını araştıran 4 çalışmada OR =22.66 (% 95 GA 6.32 ila 81.20) bulundu. Serum / plazmada MSRV / HERV-W polimeraz mRNA'nın 6 çalışmada OR=44.11 (95%CI 12.95 ila 150.30) ve BOS'ta MSRV / HERV-W polimeraz mRNA'nın 4 çalışmasında OR = 6.00 (% 95 CI 3.35 ila 10.74) elde edildi
Bu sistematik inceleme ve meta-analiz, HERV'lerin ve özellikle HERV-W ailesinin ve MS'in gelişimi üzerinde etkisi olabileceğini göstermektedir.
Morandi E, et al.The association between human endogenous retroviruses and multiple sclerosis: A systematic review and meta-analysis. PLoS One. 2017 ;12(2):e0172415.
+ Tüm Referansları Göster