Yeme Bozukluklarında Çocukluk Çağının Etkisi

Toplumda yeme bozuklukları kendini farklı şekillerde gösterebilir. Bazıları obezite ile sonuçlanırken bazılarında ise aşırı zayıflık şeklinde klinik durum yansıması olabilir. Yeme bozukluğu olan bireyler incelendiği zaman ise genellikle çocukluk döneminde yaşanan bir travma hikayesi görülür.

Cinsel ve duygusal istismar gibi belirli travma türlerine büyük önem verilmiş olmasına rağmen, yeme bozukluğu olan bireylerde çocukluk döneminde ihmal edilme durumunun da hikayede yer alabileceği daha az bilinmektedir. Yapılan yeni bir meta analizle yeme bozukluğu olan bireylerde çocukluk dönemi duygusal ihmal ve fiziksel ihmalin yaygınlığını değerlendirmek amaçlandı.Çalışma kapsamında sistematik bir literatür araştırması, toplanan çalışmaların eleştirel bir değerlendirmesi ve bir meta-analiz yapıldı. Kurulumlarından Temmuz 2015'e kadar süre kapsamında EMBASE, PsycINFO, PubMed ve Cochrane Kütüphanesi'nin elektronik bir taraması gerçekleştirildi.

Elde edilen meta analiz verilerinde, duygusal ihmal hikayesi olan yeme bozukluklu bireyler (N = 963) ve fiziksel ihmal hikayesi olan yeme bozukluklu bireylere (N = 665) odaklanan 7 çalışmanın verileri içerilmektedir. Elde edilen bulgular, yeme bozukluğu olan bireylerde duygusal ihmalin çocukluk çağı prevelansının % 53.3 olduğunu, buna karşılık% 45.4'ünün çocukluk çağı fiziksel ihmali deneyimini bildirdiğini göstermiştir. Meta analizle elde edilen bu bulgular, yeme bozukluğu olanlarda çocukluk çağı duygusal ve fiziksel ihmal prevalansının genel popülasyona kıyasla yüksek olduğunu teyit etmekte ve olası bir travmatik deneyim olarak sistematik olarak taramanın önemini vurgulamaktadır. Bu sebeple terapötik yaklaşımda hasta hikayesi ayrıntılı olarak değerlendirilmelidir.