Alzheimer Hastalığı İçin Yeni Bir Evreleme Sistemi

Alzheimer Hastalığında (AD) β-amiloid (Aβ) birikiminde farklı beyin bölgelerinin yer aldığı görülmüştür, ancak pozitron emisyon tomografisi (PET) kullanarak in vivo ortamda Aβ aşamalarını takip etmek için uzunlamasına geçerli bir sistem bulunmamaktadır. Bu alanda yapılan güncel bir çalışmanın amacı, amiloid PET kullanan AD için uzunlamasına geçerli bir in vivo evreleme sistemi oluşturmaktı.

Alzheimer Hastalığı Nörogörüntüleme Girişimi veri tabanında 9 Ağustos 2010'dan 12 Temmuz 2018'e kadar görüntüleme yapılmış, 741 kişinin verileri incelenmiştir. Bu kişilerin 304’ünde her hangi bir kognitif bozulma yoktu. 384’ünde hafif kognitif bozulma mevcutken 53’ünde AD demansı mevcuttu. Çalışmada beyin omurilik sıvısı (BOS) Ap42 ve flor 18-etiketli florbetapir (18F-florbetapir) verileri, Aβ birikiminin erken, orta ve geç bölgelerini belirlemek için kullanıldı. Bu bileşikler kullanılarak 0 ila 3 arasında değişen β-Amiloid evrelemeleri yapıldı. Daha sonraki her aşama daha gelişmiş bölgelerin katılımını gerektiriyordu. Hastalar 2, 4 ve 6 yıl takip edildi. Replikasyon ve validasyon, bağımsız bir kohort (Swedish BioFINDER) ve Allen Human Brain Atlas veri tabanından gen ekspresyon bilgisi kullanılarak yapıldı.

Çalışmadaki ana sonuç evrelemedeki değişikliklerdi. Tanı, tau'nun BOS biyobelirteçleri ve longitudinal atrofi, bilişsel önlemler ve bölgesel gen ekspresyonu için evreler karşılaştırıldı. Evreler arasındaki geçişler 18F-florbetapir verileri kullanılarak test edildi.

Altta Yatan Kırılganlık Tespit Edilebilir

BOS Ap42 verisi olan 641 katılımcı ve en az iki 18F-florbetapir taraması olan 335 kişi (%52.3) erkekti. Aβ birikiminin erken bölgesi, pruneus, posterior singülat, isthmus cingulate, insula ve medial ve lateral orbitofrontal korteksleri içeriyordu. Geç bölge, lingual, perikarin, paracentral, precentral ve postcentral korteksleri içeriyordu. Orta bölge, artan birikim oranlarına sahip kalan beyin bölgelerini içerir. 741 katılımcıdan alınmış 2072 PET taramasından, 2039'u (%98.4) açıkça evrelenmişti. Başlangıçta, evre 0 (n = 402) olan katılımcılar %14,7 (%95 CI, %11,2 - %18,1) daha yüksek bir evreye ilerleme ihtimaline sahipti. Bu değerler evre 1 için (n=21) %71,4 (%95 CI, %50,0 - %90,9); ve evre 2 (n=79) için %53,1’idi (%95 CI, %42,2 - %64,0). 741 katılımcıdan 7'si (%0,9) daha düşük bir evreye geri döndü. Daha yüksek evreler, düşük CSF Aβ42 konsantrasyonları (başlangıçtaki 1. aşamadan itibaren), daha büyük CSF P-tau (1. aşamadan itibaren) ve CSF T-tau (2. aşamadan itibaren) ve hızlandırılmış bilişsel düşüş (2. aşamadan) ve atrofi ile ilişkiliydi. Çalışmadaki temel bulgular BioFINDER kohortunda çoğaltıldı (N=474). Allen İnsan Beyin Atlası'ndaki transkriptomu kullanırken, özellikle voltaj kapılı iyon kanalı aktivitesiyle ilişkili genleri içeren, ancak ayrıca kan dolaşımını, aksonu içeren, farklı aşamalardaki bölgeler, gen ekspresyon profillerine göre farklılık göstermekteydi.

Araştırmacılar yaptıkları çalışmanın sonuçlarının, bu güçlü Aβ biriktirme sisteminin, AD süresince hastaları izlemek için faydalı olabileceğini gösterdiğini belirttiler. Bilim insanlarına göre evreler boyunca ilerleme, farklı beyin bölgelerinde altta yatan seçici kırılganlığa bağlı olabilir.