Bağırsak Duvarını Sentetik Bir Yapıştırıcı ile Kaplamak Laktoz İntoleransını Tedavi Edebilir Mi?

Yapılan yeni bir çalışmada, ince bağırsağın içine yapıştırılan sentetik bir yapıştırıcının, laktoz intoleransı, diyabet ve obezite dahil olmak üzere çeşitli sağlık durumlarının tedavisinin temelini oluşturabileceğini göstermiştir. Araştırmacılar domuzlarda yapılan testlerde, yapıştırıcının enzimler veya diğer kimyasallarla zenginleştirildiğinde bağırsağın temel besinleri emme yeteneğini düzenlediğini gösterdiğini belirtmişlerdir. İnce bağırsak besinleri gıdalardan emmekle birlikte her zaman tam potansiyeline ulaşmaz. Örneğin, sütte bulunan şeker olan laktozu sindirmek için gerekli olan laktaz adlı bir enzimi yeterince üretmeyebilir. Bu tür laktoz intoleransının ve diğer sindirim bozukluklarının tedavisine yardımcı olmak için, Massachusetts Teknoloji Enstitüsü'nden Giovanni Traverso ve meslektaşları, ince bağırsağı hizalayan ve farklı besinlerin alımını düzenleyen sentetik bir yapıştırıcı geliştirdiklerini bildirmişlerdir. Araştırmacılar astarın, ince bağırsakta bulunan bir enzimle karşılaştıklarında birbirine bağlanan kimyasallar içeren bir içecek tüketilerek verildiğini ve ortaya çıkan polidopamin adı verilen maddenin, deniz kıyısındaki ıslak kayaları tutturmak için midyelerin kullandıkları yapıştırıcıya benzer olduğunu ifade etmişlerdir. Ayrıca bulunan bu sentetik yapıştırıcının bağırsak zarına sıkıca yapıştığını belirtmişlerdir.

Sentetik Astar ile Besin Alımı Kontrol Edilebiliyor

Araştırmacılar yaptıkları çalışma ile sentetik astara çeşitli maddeler ekleyerek domuzların ince bağırsaklarındaki farklı besin maddelerinin alımını kontrol edebileceklerini keşfettiklerini bildirmişlerdir. Örneğin, laktazı astarın içine katarak laktoz sindirimini 20 kat artırabilmişlerdir. Ayrıca araştırmacılar, belirli bir tür nanopartikülü astarın içine karıştırarak domuzlarda glikoz alımını azaltmayı başardıklarını belirtmişlerdir. Traverso, bu, aşırı glikoz ile ilişkili diyabet ve obezite için yeni bir tedavi anlamına gelebileceğini ifade etmiştir. Geliştirilen bu sentetik astarın, doğal olarak yıkanmadan ve atılmadan önce yaklaşık 24 saat ince bağırsağa yapışmış olduğu gözlemlenmiştir. Traverso, bunun, tutkal yapı taşlarını içeren içeceğin astarı yenilemeye devam etmek için günlük olarak tüketilmesi gerektiği anlamına geldiğini ifade etmiştir. Ayrıca Traverso, domuzlarda gözlemlenebilir hiçbir yan etki görülmediğini, ancak teknolojinin insanlarda test edilmeden önce diğer hayvanlarda muhtemelen insan olmayan primatlarda daha fazla güvenlik çalışmasının yapılması gerekeceğini belirtmiş önümüzdeki üç ila beş yıl içinde de ilk insan araştırmalarını beklediklerini sözlerine eklemiştir.