Demografik, Bireysel ve Hizmet Faktörlerine Dayalı Otizm Spektrum Bozukluğunun Tanısı

Otizm spektrum bozukluğu (OSB) olan çocukların belirlenmesindeki zorluklardan biri tanı sürecinin karmaşık doğasından kaynaklanmaktadır. Araştırmacılara göre, tipik olarak, OSB tanısı ve OSB tanı kriterlerinin karşılanıp karşılanmadığını belirlemek için çocuğun davranışlarının gözlenmesi ile gelişim öyküsünün toplanması gerekir. Araştırmacılara göre, yüksek kaliteli hizmetlere erişebilme ve karmaşık sağlık sistemlerinde gezinme becerisi OSB değerlendirme ve tanılama olasılığını anlaşılır bir şekilde etkilemektedir. Araştırmacılar, OSB'nin saptanmasının semptom sunumunda heterojenlik, birlikte ortaya çıkan durumların varlığı, matürasyonel değişiklikler ve gelişen tanı kriterleri ile daha da karmaşık hale geldiğini söylüyorlar. Sonuç olarak, OSB özelliklerine sahip olan bazı çocuklar OSB tanısı almaz veya benzer davranış profiline sahip diğer çocuklara göre daha geç teşhis edilebilir.

OSB özelliği olan çocukların tanımlanması

Bu çalışmanın amacı, belgelenmiş bir otizm spektrum bozukluğu tanısı olan ve olmayan çocuklar arasında kaç çocuğun OSB izleme davranışı gösterdiğini ancak sağlık veya eğitim kayıtlarında OSB tanısı konmadığına ek olarak demografik, bireysel ve hizmet faktörlerindeki farklılıkları değerlendirmekti. OSB izlemesi Arizona, Arkansas, Colorado, Georgia, Maryland, Minnesota, Missouri, New Jersey, North Carolina, Tennessee ve Wisconsin'in belirli bölgelerinde yürütülmüştür. Sağlık ve/veya eğitim kayıtlarında yeterli sosyal ve davranışsal bozukluklar ve/veya OSB tanısı belirtildiyse çocuklar OSB olarak tanımlanmıştır.

4.498 çocuk arasında 1.135 çocukta (%25) OSB tanısı olmadan OSB göstergeleri vardı. Belgelenmiş OSB tanısı olmayan 1.135 çocuktan 628'inin (%55) devlet okulunda OSB hizmeti aldığı bilinmiyordu. OSB'nin klinik tanısının olmaması ile ilişkili faktörler; beyaz olmayan ırk, zihinsel engel bulunmaması, ilk gelişimsel kaygıda yaşlılık, ilk gelişimsel değerlendirmede yaşlılık, OSB dışındaki özel eğitime uygunluk ve daha az destek olarak belirlendi. Bu sonuçlar, OSB olan çocukların tanısındaki eşitsizlikleri ve tutarsızlıkları azaltmanın önemini vurgulamaktadır, böylece toplumlar arasında uygun müdahaleler teşvik edilebilir. Sağlık veya eğitim kayıtlarında belgelenen otizm spektrum bozukluğu klinik tanısı olmayan çocukların daha çok beyaz olmama ve OSB tanısı olan çocuklara göre daha az gelişimsel probleme sahip olma eğilimleri vardı. Daha ileri yaşlarda doktorların dikkatini çektiler ve OSB klinik tanısı olan çocuklardan daha az desteğe ihtiyaç duydular. OSB semptomları olan ve tanı kriterlerini karşılayan tüm çocuklara klinik tanı konulmalı, böylece ihtiyaçlarına özel tedavi almaları sağlanmalıdır.