Dev Hücre Arteritinin Tanısında Temporal Arterin Morfolojik Ultrasonografisi

Dev hücreli arterit (GCA) yaşlı hastaları etkileyen ve genellikle büyük ve orta boy atardamarları tutan bir sistemik enflamatuar vaskülittir. Karotid arterin ekstrakraniyal dalları sıklıkla etkilenir. Hastalığın en tatsız komplikasyonu, hastaların neredeyse % 15 ila % 25'inde görülen körlüktür. 1990 yılında Amerikan Romatoloji Derneği (ACR) vaskülit sınıflandırması için kriterler oluşturmuştur. Temporal veya dev hücreli arterit (GCA) tanısı, hem klinik belirtilere hem de temporal arter biyopsisine dayanır. Enflamasyon sırasında gerçekleştirildiğinde, arterin ultrasonografisinde; halo işareti olarak bilinen tepe sistolik kan akımı sırasında boyuna görünümde 0.3 ila 0.7 mm arasında değişen arter lümeninin çevresinde koyu hipoekoik çevresel duvar kalınlaşması olarak izlenebilen ödem, özellikle bilateral olduğunda en belirgin işarettir. Kan akış hızının segmental artışları ile görülen stenozlar ve arterde akış yokluğu ile gösterilen oklüzyonlar diğer USG işaretleridir. Lliteratürde, renkli doppler ultrasonografi bulguları gözlendiğinde % 88'lik bir duyarlılık ve % 96'lık bir özgüllük göstermiştir.

İtalyan araştırmacılar, klinik olarak şüphelenilen GCA'lı hastalarda temporal arterin yüksek frekanslı ultrasonografinin rolünü daha fazla tanımlamak için, duyarlılığı ve özgüllüğü değerlendirmek için tek kör, pilot, kesitsel bir çalışma gerçekleştirdiler.

20 GCA hastası ve 20 kontrolü çalışmaya dahil ettiler. Birinci grup 16 kadın ve 4 erkekten oluşup, yaş ortalaması 75’ti, kontrol grubu 9 erkek ve 11 kadından oluşup yaş ortalaması 71’di. Olgu grubuna dahil olma kriterleri; 50 mm/saat veya daha fazla ESR, yeni baş ağrısı, çene kladikasyonu, ateş, polimiyalji romatika, temporal arter hassasiyeti ve yeni görme bozukluğundan en az birini içeriyordu. Her hasta için, aynı uzman göz doktoru tarafından bir "Eye Cubed 40 MHz (Ellex, Avustralya) kullanılarak, 40 MHz B-Scan ultrasonografi gerçekleştirildi.

Ayırıcı Tanı için Çok Spesifik

Tanı kriterleri, arterde 1:1 lümen / duvar oranı ve atardamarda damar kalınlaşması veya stenozu varlığı olarak düşünüldü. 1:1 lümen duvar / oranı, duvarın kalınlaşmasına işaret eder ve ölçümden önce bile inceleme sırasında görülmesi çok kolaydır. Tüm değişkenlerin frekans dağılımını görüntülemek için olasılık tabloları kullanıldı.

40 MHz probu olan yüksek frekanslı ultrasonografi, GCA'dan şüphelenilen 20 hastadan 12 sinde (grup 1), 0,6'lık özgüllük ile ve kontrollerin 1 / 20'sinde (grup 2), 0,95 özgüllük ile tanı koydurucuydu. Pozitif biyopsi yapılan 13 hastanın sadece 9'unda vasküler profilde anlamlı değişiklikler olduğu ve grup 1'deki 20 hastanın 4'ünde ne biyopsi ne de ultrasonografik pozitif sonuç olduğu görüldü. USG testi için pozitif prediktif değer 0,92031 ve negatif prediktif değer 0,70307’ydi. Testin doğruluğu 0,775 idi. Altın standart tanı testi olarak kabul edilen biyopsi ile karşılaştırdığımızda USG prosedürünün uyum oranı 0,6956217’ydi.

Araştırmacılar, çalışma sonuçlarının şüpheli olgularda yüksek frekanslı ultrasonografinin GCA tanısını dışlamak için çok spesifik olabileceğini düşündürdüğünü belirttiler.