Kardiyovasküler Hastalıklar B Hücreli Non-Hodgkin Lenfoma Hastaları Arasında Hangi Yaş Grubunda Daha Sık Görülür?

Non-Hodgkin Lenfoma (NHL) 2020 yılında en sık tanı konan 7. kanserdir ve 65 yaş ve üstü kişilerde en sık görülen hematolojik malignitedir. NHL vakalarının %80-90’ı B hücreli lenfoma olarak bildirilmektedir. 1990’larda %57 olan 5 yıllık sağkalım oranı günümüzde %67,5’e çıkmıştır. NHL hastalarının sağkalım oranlarının artması ile bu hastaların erken başlangıçlı kronik hastalıklar geliştirme risklerinin genel popülasyona kıyasla arttığı gözlenmiştir. Kronik hastalıklar arasında iskemik kalp hastalığı, inme ve kalp yetmezliği gibi kardiyovasküler hastalıklar (KVH) ön plandadır. B hücreli NHL hastalığı sonrasındaki dönemde KVH gelişimi ile ilgili eski çalışmalar çoğunlukla çocuklar veya genç erişkinlerde yapılmıştır.

Ocier ve ark.’ı Utah bölgesinde B-NHL tanısından sonra 5 yıl ve daha uzun yaşayan 2129 hasta ve genel popülasyondan 8969 kişide B-NHL tedavisinin genç hastalarda erken yaşlanmaya neden olup olmadığını araştırmıştır. Bu amaçla, Utah Kanser Kayıt sistemine 1997-2015 yılları arasında kayıtlı hastaların tıbbi kayıtlarına ulaşılmış ve dahil olma kriterlerini sağlayanlar çalışmaya alınmıştır.

Çalışmada 65 yaşından küçük hastalar "genç olarak tanımlanmıştır. Her iki koldaki katılımcılar hipertansiyon, kalp hastalığı, serebrovasküler hastalık, arter ve/veya ven ve/veya lenfatik hastalıkları açısından genel toplumdaki yaş grupları ile karşılaştırılmıştır.

"Genç hastaların %41,5’i ve yaşlı hastaların %38,7’si tek başına kemoterapi ile tedavi edilmiştir. Yaygın büyük B hücreli lenfoma histolojik alttipi daha genç hasta grubunun %43,5’inde, yaşlı hasta grubunun ise % %44,2’sinde saptanmıştır.

Daha genç hasta grubunun genel popülasyondaki aynı yaş grubu ile karşılaştırmasında kalp kapaklarının kronik romatizmal hastalığı 4,1 kat; peri-, endo- ve miyokardit 2,4 kat; arter hastalıkları 1,3 kat ve hipotansiyon 2,5 kat daha sık saptanmıştır. Her iki yaş grubundaki hastalarda genel kalp hastalığı ve konjestif kalp hastalığı riski artmış olarak bulunmuştur.

Bu büyük ölçekli toplum tabanlı çalışmaya göre B-NHL nedeniyle alınan kemoterapi ile genç hasta grubunda KVH gelişme riski arasında bir ilişki vardır. Çalışma kapsamındaki hastaların tanıdan sonra 5 yıl ve daha uzun süre takip edilmesi sayesinde sağlık durumu üzerine B-NHL tedavisinin uzun dönem etkileri saptanabilmiştir. Kanser hastalarının sağlık ünitelerini sık kullanıldığı düşünüldüğünde tıbbi kayıtlara dayanan çalışma sonuçlarında yanlılık olasılığı en aza indirilmiştir.

Daha genç B-NHL hastalarında tedaviden sonra uzun dönem KVH açısından rölatif risk artmaktadır. Bu duruma tedavi ile ilişkili yan etkiler ve daha önceden mevcut olan komorbiditeler neden olabilir. Bu nedenle; daha genç yaşta olan B-NHL hastalarının da KVH açısından izlenmesi ve sonuçların yönetilmesi gereklidir.