KLL’de Genetik Predispozisyona Ne Neden Oluyor?

Kronik lenfositik lösemi (KLL) yetişkinlerde görülen bir B hücre malignitesidir. Genom boyutunda yapılan ilişkilendirme çalışmalar 15q15.1’deki varyasyonun KLL riskini etkilediğini göstermektedir. Bir grup araştırmacı 15q15.1’in bir varyantını çözümlediler ve tümör oluşumunu etkileyen mekanizmaları anlama yolunda önemli bir adım attılar.

Araştırmacılar lokus üzerindeki bütün muhtemel genotipleri incelediler ve kromatin erişilebilirliği, evrimsel koruma ve transkripsiyon faktörü bağlama alanları ile ilişkili SNP’lerin (Super Enhancer Polymorfizm) haritasını çıkardılar. Çalışmaları sonunca SNP s539846 C>A’in bu durum ile en çok ilişkili varyantı olduğunu gördüler. Bu SNP, B hücre lenfoma 2 (BCL2) modifiye edici faktörün (BMF) intron 3 kısmındaki aşırı histon H3 lizin 27 aselitasyonu ile tanımlanan bir süper enhancer’a yerleşiktir. s539846-a risk aleli iyi korunmuş bir RELA-bağlayıcı motifi değiştirmektedir. Bu durum RELA bağlanmasını bozmakta ve KLL’deki azalmış BMF ekspresyonuna neden olmaktadır.

Bilim insanları bu bulguların s539846’nin KLL’yi RELA bağlanması üzerinden etkilediği şüphelerini desteklediğini söylediler. RELA bağlanması, KLL’deki onkojenik bağlılığın bir işareti olan anti-apoptotik BCL2 üzerinde BMF ekspresyonunun doğrudan modülasyonu ile KLL’yi etkilemektedir.