Lupus Nefriti Hastalarında Neler Değişti?

Lupus nefriti (LN), sistemik lupus eritematozusun (SLE) sık ve şiddetli bir tezahürüdür ve tekrarlayan bir klinik seyir ile karakterizedir. Böbrek tutulumu, SLE teşhisi sırasında veya hastalığın seyrinde ortaya çıkar. Klinik tablo asemptomatik idrar anormalliklerinden kronik geri dönüşümsüz böbrek yetmezliğine kadar değişir. Böbrek tutulumunun hala güçlü bir ölüm ve son evre böbrek hastalığı (ESRD) öngörücüsü olarak kabul edilmesine rağmen, hem hasta hem de böbreğin hayatta kalma oranları son birkaç on yıl içinde önemli ölçüde iyileşmiştir ve böbrek alevlenme oranı da zamanla önemli ölçüde azalmıştır. LN prognozundaki iyileşme, SLE patogenezinin daha iyi anlaşılması, hipertansiyon, enfeksiyonlar gibi diğer komorbiditelerin gelişmiş tedavisi ile yeni tedavi seçenekleri ve stratejileri de dahil olmak üzere birçok faktöre bağlanmıştır.

Bu çalışmanın amacı, 46 yıllık bir takip süresi boyunca geniş bir hasta grubunda LN başlangıcında demografik, klinik ve histolojik özelliklerdeki değişiklikleri incelemektir. Araştırmacılar takip sırasında LN prognozundaki değişikliklere baktılar ve hasta ve böbrek sonuçları ile ilişkili prognostik faktörleri araştırdılar.1970-2016 yılları arasında LN tanısı konmuş 499 hastadan oluşan çok merkezli bir kohort çalıştılar. 46 yıllık takip üç döneme ayrıldı (P): P1 1970–1985, P2 1986–2001 ve P3 2002-2016 LN tanı yılı esas alınarak gruplandırıldı. Hasta ve böbreğin sağ kalımının belirleyicileri tek değişkenli ve çok değişkenli oransal tehlikeler Cox regresyon analizleri ile araştırıldı. Sağ kalım eğrileri log-rank testi kullanılarak karşılaştırıldı. LN tanısı sırasında hasta yaşında progresif bir artış (p<0.0001) ve 1970-2016 arasında sistemik lupus eritematozus başlangıcı ile LN oluşumu (p<0.0001) arasında daha uzun bir süre gözlendi. Aynı dönemde böbrek yetmezliğinin sıklığı LN sunumu sırasında giderek azaldı (p<0.0001) ve izole idrar anormallikleri arttı (p<0.0001). Histolojik sınıf ve aktivite indeksinde herhangi bir değişiklik gözlenmezken, kroniklik endeksi 1970'ten 2016'ya önemli ölçüde azaldı (p = 0.023).

Son dönem böbrek yetmezliği (ESRD) olmadan sağkalım 10 yılda P1'de %87, P2'de %94 ve P3'te %99, 20 yılda P1'de %80, P2'de %90 idi (p = 0.0019). Çok değişkenli analizde erkek cinsiyet, arteriyel hipertansiyon, idame immünosüpresif tedavinin olmaması, artmış serum kreatinin ve yüksek fiziksel aktivite ile kroniklik indeksi ESRD'nin bağımsız prediktörleriydi.

LN'nin Klinik Görünümünün Şiddeti Son Yıllarda Azaldı

LN şüphesi için böbrek biyopsisi sırasındaki klinik görünümün son yıllarda görünüşe göre şiddeti azaldı ve şimdi izole idrar anormalliklerinde bir artış ve böbrek yetmezliğinde bir azalma ile karakterizedir. Bununla birlikte, histolojik aktif lezyonlarda eşlik eden bir azalma gözlenmemiştir. Bu, bir kez daha LN tedavisinde renal biyopsi yapılmasının önemini vurgulamaktadır.