Nöromusküler Hastalıklarda Yüzey EMG Değerlendirildi

Nöromusküler bozuklukların teşhisi için izlenen strateji, genetik testler gibi yeni tanı yöntemlerinin geliştirilmesinden dolayı büyük ölçüde değişmiştir. Bununla birlikte, nörojenik ve miyopatik bozukluklar arasında güvenilir bir ayrım yapabileceği için, pediatrik nöromusküler bozuklukların tanısında iğne elektromiyografisi (EMG) önemli bir araç olmaya devam etmektedir. Prosedürün bazı çocuklarda verdiği rahatsızlıktan dolayı yeterli değerlendirme mümkün olamayabileceğinden, daha az invaziv bir yöntemin kullanılması yararlı olacaktır. Bu sebeple yapılan yeni bir çalışmada çocuklarda yüzey EMG'si (SEMG) için kantitatif bir analiz olan kümeleme indeksi (CI) yöntemini kullanan araştırma ekibi, bu yöntemin tanısal faydasını araştırdı.

Bu yeni yöntem uygulanması kolay ve non-invaziv olduğu için, nöromusküler bozukluklara sahip çocuklar için umut verici bir araç gibi görünmektedir. Çalışmada SEMG kayıtları tibialis anterior kasından elde edildi. Nörojenik bozukluk ve miyopatisi olan hastalar arasında ayrıştırma analizleri de yapıldı.

Nöromusküler Bozukluklarda Faydalı Olabilir

Japonya’daki Ulusal Nöroloji ve Psikiyatri Merkezi'ndeki ilk muayeneleri sırasında 16 yaşından küçük olan ve nöromusküler rahatsızlıkları bulunan hastalar çalışmaya dahil edildi. Tanıları klinik muayenenin yanı sıra patolojik ve genetik testlerle doğrulandı.

Kırk beş çocuk (29'u miyopati, 16'sı nörojenik bozukluk; yaş 9 ± 3,9) çalışmaya alındı. Nörojenik grubun ortalama ayrıştırıcı fonksiyon değeri 0.58 ± 0.88 (-0.48-2.30) iken miyopatik grubun değeri 0.55 ± 0.70 (-2.38-0.68) idi. Kesme değeri diğer grubun sınırında belirlendiğinde miyopatili 29 çocuktan 17'si ve nörojenik bozukluğu olan 16 çocuğun 7'si doğru olarak sınıflandırıldı.

Spesifik olarak, 8 SMA hastasının 4'ü doğru bir şekilde teşhis edildi, buna karşın demiyelinizan nöropatileri olan 6 hastanın sadece 1'inde (5 CMT ve 1 kronik inflamatuar demiyelinizan polinöropati (CIDP)) bu yöntemle doğru teşhis yapılmış oldu.

Elde edilen sonuçlara göre bu çalışmada kullanılan yöntem, nöromusküler bozukluğu olan çocuklarda yararlı noninvaziv bir tanı aracı olabilir. Araştırmacılar daha büyük gruplarda yapacakları çalışmalarla bu bulgularını onaylamayı amaçladıklarını belirttiler.