Pankreatik Adacıklardan Salgılanan C3’ün Diyabetteki Önemi

Son zamanlarda elde edilen tüm bulgular, inflamasyonun, tip 2 diyabetin bir öncüsü olduğunu göstermektedir. Obezite ise, dolaşımdaki inflamatuar sitokinlerin ve akut faz proteinlerinin artış gösterdiği, kronik düşük dereceli inflamasyon durumu olarak tanımlanmaktadır. Tüm bu süreçler incelendiğinde kompleman sisteminin önemli rolü daha iyi anlaşılmaktadır.

Yeni yapılan bir çalışma, insanlardaki pankreatik adacıkların, sitozolde salgılanan ve depolanan C3'ü yüksek oranda eksprese ettiğini göstermiştir. İzole insan pankreatik adacıkları içinde C3 ekspresyonunun, tip 2 diyabette HbA1c düzeyi ve inflamasyon ile yakından ilişkili olduğu görülmüştür.

Adacık C3 ekspresyonunun, çeşitli kemirgen diyabet modellerinde de benzer şekilde yüksek oranlarda olduğu görülmüştür. C3, otofaji için gerekli olan ATG16L1 ile etkileşir. Otofaji, diyabet sırasında β hücreleri tarafından karşılaşılan hücresel baskıları hafifletir ve hücresel homeostazı korur.

C3’ün Önemi Aydınlatıldı

Klonal hücrelerde C3 kaybının, otofajiyi bozduğu ve hücrelerin palmitik asit ve IAPP'ye maruz kalmasından sonra artan apoptosise yol açtığı görülmüştür. C3 yokluğunda, otofagozomlar lizozomlarla füzyona girmemiş ve böylece, C3, bozulmuş otofajinin neden olduğu hücre disfonksiyonuna karşı diyabet sırasında sitoprotektif bir faktör olarak adacıklarda yukarı yönde regüle edilebilmiştir.

Bu bulgular göz önüne alındığında, araştırma ekibi, C3 için önceden tanımlanmamış bir intraselüler fonksiyonu ortaya çıkarmıştır. Kompleman sistemi ile otofaji arasındaki direkt bağlantıyı bulan ekip, diğer hastalıklarda ve hücre tiplerinde de bu bağlantının önemli olabileceğini savunmuştur.

Araştırma ekibi çalışmalarında bazı kısıtlamalar olduğunu da kabul etmiştir. Buna göre, C3 veya ikincil ürünlerinin diğer ek mekanizmalar veya reseptörler tarafından otofajiyi etkilediği göz ardı edilemez. Farklı in vivo diyabet hastalığı modelleriyle daha farklı çalışmaların yapılması faydalı olacaktır. Bunun yanı sıra C3 / ATG16L1 etkileşiminin mekanizmasının açıklığa kavuşturulması ve bunun ATG16L1 fonksiyonunu nasıl etkilediğini göstermek de gereklilikler arasındadır.