
Renal hücreli karsinom tüm kanserlerin %3'ünü oluşturmaktadır. Bu oran 60 ile 70 yaş arasında en yüksek oranda erkek nüfusunu etkilemektedir. Böbrek kanseri, böbrekte en sık görülen malignite olup, % 80-90 oranında böbrek neoplazmına sahiptir ve genel olarak % 45'lik bir beş yıllık sağkalım oranı bulunur. Çoğunlukla karın içindeki diğer hastalıkların araştırılması sırasında teşhis edilir. Klasik tanı üçlüsü olan gros hematüri, karın ağrısı ve palpe edilebilen kitle nadiren, sadece vakaların %6-10’unda görülmektedir.
Hastalığın erken evrelerinin, yani lokalize hastalığın tedavisi, kısmi veya radikal nefrektomidir. RCC'de en sık görülen metastaz akciğere olur, bunu % 20-35 oranında kemik tutulumu, lenf düğümleri, karaciğer, böbreküstü bezi ve beyin izler. Metastatik hastalıkta medyan sağkalım oranı, yaşamın ilk yılında yaklaşık %50 mortalite oranıyla yaklaşık sekiz aydır, beş yıllık sağkalım oranı ise sadece %10'dur.
Kemik Metastazları Önemli Bir Yük Oluşturur
İskelet metastazı, böbrek hücreli karsinomu olanlarda, kemik bütünlüğünü bozan, ağrılar, kırıklar, sinir sıkışmaları, hiperkalsemi ve hatta cerrahi girişimler ve diğer tedavi gerektiren patolojik kırıklar gibi iskelet bağlantılı olaylara neden olur ve çok yıkıcı bir seyir izler. İskelet komplikasyonlarına ek olarak, RCC'de kemik metastazlarının varlığı, sistemik tedavilerle tedavi edilen hastaların progresyonsuz sağkalım ve genel sağkalımı üzerinde olumsuz etkiye sahiptir.
Metastatik renal karsinom insidansı son yıllarda giderek artmaktadır. İleri evre RCC'li hastanın genel prognozu zayıftır ve erken evrede erken tanının ve primer lezyonun hızlı tedavisinin önemi oldukça yüksektir. Geçtiğimiz yıllarda hedefe yönelik tedavide ilerleme, SRE'lerin tedavisinde bir miktar iyileşme sağlamış ve hastanın yaşam kalitesinin iyileştirilmesine yardımcı olmuştur, ancak yine de hastalığın tedavisi için tedavi modalitelerinde daha fazla iyileşmeye ihtiyaç duyulmaktadır ve böylece morbidite ve mortalite azalabilir.
Umer M. et al. Skeletal metastasis in renal cell carcinoma: A review. Ann Med Surg (Lond). 2018 Jan 31;27:9-16.
+ Tüm Referansları Göster