Romatoid Artrit Hastalarında Dijital Sinir Bloğunun Terapötik Potansiyeli

Son yıllarda tedavideki büyük ilerlemelere rağmen, Romatoid Artrit (RA) hem hastalar hem de sağlık çalışanları için önemli bir yük oluşturan, yüksek morbidite ve mortalite oranlarına sahip bir hastalıktır. RA tedavisi, inflamasyonu ortadan kaldırmayı ve geri dönüşü olmayan hasarı önlemeyi, böylece fiziksel aktivite ve yaşam kalitesini korumayı amaçlar. Hastaların yaklaşık %50'sinde klinik remisyon sağlanmaktadır. Bu duruma katkısı bulunan faktörler arasında ilaç etkisizliği, yan etkiler, zayıf tedavi uyumu veya yüksek maliyeti sayılabilir. Bazı hastalarda remisyona rağmen eklemde erozyon ve hasar gelişebilir. Remisyon ve düşük hastalık aktivitesi sağlanması için hala yeni tedavilere ihtiyaç vardır. Lokal tedaviler daha az sistemik yan etki nedeniyle daha fazla uygulanmaya başlanmıştır.

RA hastalığında inflamatuvar döngünün sürmesi için sağlam sinir kaynağı gereklidir. Az sayıda çalışma hemipleji veya hemiparezinin RA hastalarında koruyucu bir etkiye sahip olabileceğini ileri sürmüştür; sağlam sinir, inflamatuvar döngü için gereklidir. Paralitik uzuvlarda perfüzyon düştüğünden inflamatuvar aktivite azalabilir.

Bilek ve Proksimal İnterfalangeal (PIP) eklemler RA hastalığında en yaygın tutulan eklemler arasındadır. Bu eklemlerdeki hastalığın ilerlemesi, günlük yaşam aktivitesi ve yaşam kalitesi üzerinde büyük bir etkiye sahiptir. Bu eklemleri hedefleyen tedavilerin hastalık sonlanımda önemli bir etkisi olabilir. PIP eklemlere Dijital Sinir Bloğu (DNB) uygulanması bileğe göre daha basittir ve daha az zaman alır. Bu eklemler RA tedavisinde sinir bloğunun etkinliğini incelemek için ideal bir modeldir.

Bu randomize, plasebo kontrollü, çift kör prospektif çalışma, lokal hastalık kontrolünde aktif RA eklemlerinde DNB etkililiğini araştırmaktadır.

Çalışmaya 18 yaş ve üzerinde, Amerikan Romatoloji Derneği (ACR) ve Avrupa Romatizma Birliği (EULAR) 2010 kriterleri uyarınca Bilateral PIP artrit tanısı konulan 83 RA hastası katılmıştır. PIP muayenesi EULAR romatoid artrit klinik çalışma puanlama sistemi kullanılarak 0, 2 ve 8. haftalarda yapılmıştır. Aynı zamanda her el için görsel analog ölçeği (VAS: 0-100) ile ağrı değerlendirmesi yapılmıştır. Çalışma boyunca katılımcılar sistemik ilaçlarını almaya devam etmiştir. Katılımcıların %50’sinde ikinci ve üçüncü PIP eklemlere baskın olan elde DNB yapılırken diğer el kontrol olarak kullanılmış ve aynı düzeyde salin enjekte edilmiştir. DNB uygulamasında katılımcı oturur pozisyondayken el ayası yukarı bakacak şekilde konumlandırılan elde ikinci ve üçüncü PIP eklemlerine Bupivakain HCL %0,5 enjekte edilmiştir.

Her iki elde ikinci ve üçüncü parmakların PIP eklemleri EULAR-OMERACT puanlama sistemi ile değerlendirilmiştir. 2 hafta ve 8 haftada aktif tarafta kontrol tarafına kıyasla önemli ölçüde daha az klinik ve ultrason puanı kaydedilmiştir. Aktif el için başlangıçta 3.37 ± 1.43 olan ortalama OMERACT puanı 2 hafta sonra 2,31 ± 1,66 ve 8 hafta sonra 2,55 ± 1,43 (P < 0,001) bulunmuştur. Başlangıçta 59 olan görsel analog ölçeği 2 hafta sonra 41 ve 8 hafta sonra 43 olarak saptanmıştır (P < 0.001). Düzelme aktif taraf baskın olan elde olduğunda daha fazla olmuştur. Enjeksiyon uygulanan PIP eklemler 2 haftada maksimum düzelme göstermiştir. Düzelme ikinci PIP eklemlerde daha belirgin olmuştur. Hastalığın erken dönemindeki hastalarda daha iyi sonuçlar elde edilmiştir.

Steroid, metotreksat ve biyolojik ilaçların lokal enjeksiyonunun RA tedavisinde olumlu sonuçları bildirilmiştir. Bununla birlikte bu çalışma eklem inflamasyonunda sinir bloğu etkisini vurgulayan ilk çalışmadır.

Lokal anesteziklerin antiinflamatuvar etkiye sahip olabileceğine ilişkin kanıtlar artmaktadır. Bupivakain prostaglandin E2 reseptörlerini bağlayarak prostaglandin üretimini engeller ve inflamasyonu azaltır. Ayrıca adrenerjik nörotransmisyonu, bradikinin ve p maddesi gibi proinflamatuvar nörotransmiterleri de baskılar.

DNB, RA için umut vadeden yeni bir tedavidir. PIP eklemlerdeki ağrı ve inflamasyonu kontrol edebilir. Nispeten kısa süreli etkisi sistemik tedavi planlarında yer almasını sınırlayabilir.