
Son dönem böbrek hastalığının (ESKD) ve erken ölümün, azalmış böbrek fonksiyonu veya pulmoner kanama ile başvuran antinötrofil sitoplazmik antikor (ANCA) ile ilişkili vaskülitli hastalarda yaygın olduğu gözlemlenmiş olup kötü sonuçlar, tanıdaki bir gecikmeye ve yavaş hareket başlangıcı, eksik etkinlik ve toksik etkileri olan tedavilerin kullanımına bağlanmıştır. Yapılan çalışmalar daha etkili, daha güvenli tedavilere ihtiyaç olduğunu ortaya koymuştur. Araştırmacılara göre, ANCA'ların plazma değişimi yoluyla hızlı bir şekilde uzaklaştırılması, ANCA ile ilişkili vaskülitten organ hasarını azaltabilir. Bununla birlikte, immünosüpresif tedaviye tek başına immünosüpresif tedaviye kıyasla eklenen plazma değişiminin ölüm ve ESKD gibi klinik olarak önemli sonuçlar üzerindeki etkisi belirsizdir.
Yüksek doz glukokortikoidler, ANCA ile ilişkili vaskülitte etkili olan ilk tedavilerdir ve hastalık yönetiminin temel taşı olmaya devam etmektedirler. Bununla birlikte, glukokortikoidlerin doza bağlı sayısız yan etkisi vardır ve ANCA ile ilişkili vasküliti olan hastalarda glukokortikoid dozlarının azaltılabileceği etkili ve nispeten güvenli bir oranla ilgili yüksek kaliteli veriler bulunmamaktadır. Araştırmacılar ölüm veya ESKD açısından plazma değişimi olmayan plazma değişiminin etkinliğini karşılaştırmak için şiddetli ANCA ilişkili vasküliti olan hastalarda PEXIVAS çalışmasını gerçekleştirmişlerdir. Yapılan çalışmada ayrıca, azaltılmış dozun ölüm veya ESKD açısından standart dozdan daha düşük olup olmadığını belirlemek için tedavi süresinin ilk 6 ayı boyunca düşük dozlu glukokortikoid rejimini standart doz rejimi ile karşılaştırılmış olup, Cambridge Üniversitesi Hastaneleri NHS Güven Vakfı bu çalışmayı denetlemiştir. Birmingham Klinik Araştırmalar Birimi randomizasyondan, veritabanlarının bakımından, verilerin yönetilmesinden ve analizlerin yapılmasından sorumlu olmuştur.
Şiddetli ANCA ile İlişkili Vasküliti Olan Hastalarda Plazma Değişimi ve Glukokortikoid Rejiminin Değerlendirilmesi
Araştırmacılar şiddetli ANCA ile ilişkili vasküliti olan hastalarda plazma değişimi ve iki oral glukokortikoid rejimini değerlendirmek için 2'ye 2 faktöryel tasarımla randomize bir çalışma gerçekleştirmişlerdir (1.73 m2 vücut yüzeyi alanı veya yaygın pulmoner kanama başına dakikada <50 ml tahmini glomerüler filtrasyon hızı ile tanımlanır). Yapılan çalışmada hastalar rastgele plazma değişimine (randomizasyondan sonraki 14 gün içinde yedi plazma değişimine) tabi tutulmuş veya plazma değişimine (kontrol grubu) ayrılmıştır. Hastalar ayrıca, standart bir doz rejimini veya düşük dozlu oral glukokortikoid rejimini takip etmek için rastgele atanmıştır. Araştırmacılar, hastaları herhangi bir nedenden veya son evre böbrek hastalığından (ESKD) ölümün primer kompozit sonucu için 7 yıla kadar izlediler.
Plazma değişim grubundaki 352 hastanın 100'ünde (%28,4) ve kontrol grubundaki 352 hastanın 109'unda (%31,0) (tehlike oranı, 0,86;% 95 güven aralığı [CI], 0.65 ila 1.13; P = 0.27) herhangi bir ESRD nedeninden ölüm meydana gelmiştir. Sonuçların alt grup analizlerinde ve ikincil sonuç analizlerinde benzer olduğu gözlenmiştir. Araştırmacılar ayrıca, düşük dozlu glukokortikoid rejiminin standart olmayan bir rejime olan düşüklüğünü, yüzde 11'lik bir düşük olmayan marjin kullanarak değerlendirmişlerdir. Sonuç olarak herhangi bir nedenden veya ESKD'den ölüm, düşük doz grubundaki 330 hastanın 92'sinde (% 27,9) ve standart doz grubundaki 325 hastanın 83'ünde (% 25,5) (mutlak risk farkı, 2,3 yüzde puan;% 90 CI, −3,4 ila 8,0) meydana gelmiş ve 1. yılda ciddi enfeksiyonlar, düşük doz grubunda standart doz grubuna göre daha düşüktü (insidans oranı, 0.69;%95 CI, 0.52 ila 0.93), ancak diğer ikincil sonuçlar iki grupta benzerdi. Ayrıca, şiddetli ANCA ile ilişkili vasküliti olan hastalar arasında, plazma değişiminin kullanımı ölüm veya ESKD insidansını azaltmamış olmakla birlikte düşük dozlu glukokortikoid rejimi, ölüm veya ESKD açısından standart doz rejiminden daha düşük değildir.
Walsh M, Merkel PA, Peh CA, et al. Plasma Exchange and Glucocorticoids in Severe ANCA-Associated Vasculitis. N Engl J Med. 2020;382(7):622–631. doi:10.1056/NEJMoa1803537
+ Tüm Referansları Göster