Yağ Yakılmasını Tetikleyen Hormon Tanımlandı

Scripps Araştırma Enstitüsü (TSRI) biyologları, bağırsaklarda yağ yakmayı tetikliyor gibi görünen bir beyin hormonunu tespit ettiler. Hayvan modellerinde bulguları, gelecekteki ilaç gelişimi için yol gösterici olabilir.

Geçmişteki çalışmalar, nörotransmitter serotoninin yağ kaybına neden olduğunu göstermiştir. Ancak kimse bunu tam olarak nasıl yaptığından emin değildi. Bu soruyu cevaplamak için Srinivasan ve arkadaşları, C. elegans denilen, genellikle biyolojide model organizmalar olarak kullanılan yuvarlak solucan üzerinde bir deney yaptı. Bu solucanlar insanlardan daha basit metabolik sistemlere sahipler ancak beyinleri aynı sinyal moleküllerinden çoğunu üretiyor ve birçok araştırmacı C. elegans'daki bulguların insanlar için geçerli olduğuna inanmaktadır.

Araştırmacılar C. elegans'daki genleri silerek beyindeki serotonin ve yağ yakma arasındaki yolu kesip kesemeyeceklerini araştırdılar. Bir geni birbiri ardına test ederek, yağ yakma ihtimali olmayan bir gen bulmayı umuyorlardı. Bu eliminasyon süreci, FLP-7 adlı bir nöropeptid hormonu kodlayan bir gene yönlendirildi.

İlginç bir şekilde, FLP-7'nin (Taşikinin) 80 yıl önce, domuz bağırsaklarına dökülürken kas kasılmalarını tetikleyen bir peptid olarak tanımlandığını buldular. Bilim adamları, sonrasında bunun beynin bağırsaklarla bağlantılı olduğu bir hormon olduğuna inanıyordu, ancak o tarihten bu yana kimse bu nöropeptidle yağ metabolizmasını ilişkilendirmemişti.

Yeni çalışmanın bir sonraki adımı, FLP-7'nin doğrudan beyindeki serotonin seviyelerine bağlı olup olmadığını belirlemek oldu. Bulgu, serotonin seviyelerinin yükselmesine tepki olarak FLP-7'nin aslında beyindeki nörondan salındığını ortaya koydu. FLP-7 daha sonra, bağırsaktaki yağ yakma sürecini başlatmak için dolaşım sistemine gitti. Araştırmacılar ilk defa, besin alımına herhangi bir etki yaratmadan yağ metabolizmasını spesifik ve seçici olarak uyaran bir beyin hormonu bulmuşlardı.

Bulgular hep birlikte düşünüldüğünde keşfedilen yağ yakma yolu şu şekilde çalışmaktadır: beyindeki bir sinir devresi, gıda kullanılabilirliği gibi duyu ipuçlarına yanıt olarak serotonin üretir. Bu, FLP-7 üretmeye başlamak için başka nöron setleri sinyalleri verir. FLP-7 daha sonra bağırsak hücrelerinde bir reseptörü aktive eder ve bağırsak yağları enerjiye dönüştürmeye başlar.

Ardından, araştırmacılar FLP-7 düzeylerinin manipüle edilmesinin sonuçlarını araştırdılar. Araştırmacılar, artan serotoninin kendisinin bir hayvanın besin alımı, hareketi ve üreme davranışları üzerinde geniş bir etkisi olabileceğini düşünürken, FLP-7 seviyelerinin daha da artmasının herhangi bir yan etki göstermediğini keşfetti. Solucanlar daha fazla yağ yakarken normal çalışmaya devam etti.

Araştırmacılar bu bulgunun, genel serotonin düzeylerini manipüle ederken sıklıkla yaşanan yan etkilere neden olmaksızın FLP-7 düzeylerinin nasıl düzenlenebileceği konusunda gelecekteki çalışmaları teşvik edebileceğini söylediler.